Yeşil Gözlerinde Şiiri - Barış Yılmaz 3

Ben hala yeşil gözlerinde sürgün
Ufukta batan güneş gibi yağmur olur saçların
Usul usul geceme dökülür düşlerimden
Ay parıldar sinenden, gözlerinden alarak ışığını
Yeşil yeşil süsler düşlerimi, gecemi aydınlatır

Gizli bir ses taşır rüzgar
Yalnız ben duyarım seslenişini
Yalnızlığın ıslığı, aşkın haykırışıdır o
Tenime değdikçe, sanki ellerin sarar bedenimi
İçime çektikçe işlersin hücrelerime

Tüyünü kalemimden almış bir güvercin
Kanat çırpar bıkkın ağaçlardan üşüyen bulutlara
Yorgun gökyüzü uykuyu bekler derinden
Yıldızlarsa doğmayı şimdi daha çok ister
O tatlı uykunda seni seyretmek
Nefeslerini dinlemek ve saçlarını okşamak çünkü
En dingin en berrak su gibi huzurdur

Güller goncalarını açar sen gülümsediğinde
Kalbin gibi beyaz güller saçına taç olmak ister
Avuç içlerin geçitim olur yüreğine
Kavradığında parmakların parmaklarımı
O incecik narinler bir kilit edasıyla
Koşuverir ruhum damarlarında
Tekrar tekrar kalbine dönmek için
Ve bir öpücük kondurursun incecik dudaklarınla
İşte hakiki cennet dudaklarındır
Kondukları yerden bahçeler fışkırır