Yeşil Gözlerimde şiir okudum

YEŞİL GÖZLERİMDE ŞİİR OKUDUM

Fillerin yürüyüşü mazidir çocuk,
Destansıdır ormanların derinliğinde..
İhtişamına yetişmek imkansızdır.
Birde kuş sesi var göğüs bahçesinde
Gögsüm büyür
Bir daha soluklanıyorum.
Yeşil gözlerimde şiir okudum
Huzurun serinliğinde.
Bütün hüzünler dökülür avuçlarımda,
Sesizce aydınlanıyor gün,
Durulur fırtınalar bahar olur.
Ve benimde tükenişlerim olacak,
Yüregimde depremler koşuşacak.
Yeşil gözlerimdeki tüten hasretle
Bir kez daha kucaklasaydım sizi.
Nasıl yaşadığımı,
Neden tükendiğimi sorma artık;
Sorma çocuk.
Çarmıktayım belki kendi yüreğimde.
Çok zamansız darıldım yer üstüne,
Kararran hayat acımasız...
Ama ömür pusudaki ölüme gebe.
Vedalaşırken güneş ile,
Taşıdığım son ışık,
Yollarda ışık olsun
Umarsız umutsuzlara aydınlıktır.
Gidişlerim yarattığı, karanlıkta,
Rehberlik etsin gelecege huzmelerle.
Söylemek istediğim çok  şey vardı. Daha bitmemiş şiirlerim
Yeşil Gözlerimde şiir okudum.
Ve
Sözcüklerim, dizelerim vardı aklımın içinde, biliyorum....
Şiirlerim vardı bazen acı kederli
Bazen alır götürür ırmaklara
Çayırlıkların içerisinden, neşeli
Daha filiz verecek çok tohum vardı Ellerinizde, ellerinizde biliyorum..
Biliyorum  geride bıraktığım her satır.
Bir önceki şairin bıraktıklarının devamıdır.
Biliyorum şiir yazanın degil okuyanındır.
umududur, yoldaşıdır
Benim yeşil gözlerimdeki derinliğin ve sevginin içinde
şiirlerini okurken
Şiir yazarken
Göreceksiniz
Tek amacım hep,
Düşledigim bir dünyayı getirmekti
Size bırakıyorum.
ÖLÜ fırtınalar dirilmesin
Beyazı karası el ele olsun
Bahar bir dünya dolsun içinizde ....