Ona her bakışta gözüm kamaşır,
Sanki nur saçılır yeşil gözlerden.
Başka âlemlere, başka dünyaya,
Kapılar açılır yeşil gözlerden.
Ağlarken süzülür yaşın altında,
Uyurken çok güzel düşün altında,
Siyah zülfün, kalem kaşın altında,
Sevdiğim seçilir yeşil gözlerden.
Rüzgârı durdurur nazar vermesi,
Beni kül eyledi bir kez görmesi,
Eğer çekilmişse siyah sürmesi,
Yaylaya göçülür yeşil gözlerden.
Nuru bitmese de sönmese keşke,
Tanıyınca düştüm bir büyük aşka,
Onda hayal başka, düş onda başka,
Göklere uçulur yeşil gözlerden.
Vallahi tutuldum aşk kemendine,
Kurban Yaradan’a, ol efendine,
Ataroğlu sorar kendi kendine,
Nasıl vazgeçilir yeşil gözlerden?
Kayıt Tarihi : 30.12.2006 21:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Atar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/30/yesil-gozlerden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!