Yeşil Gözlerdeki Sevda Şiiri - Ahmet Kısa

Gözlerinin yemyeşil sevdasına vurgunum sevgilim...
Söyleyememişken henüz dilin,
'Seni seviyorum' diye haykırırdı,
içten gülüşlerinin tetikleyicisi,
titreyen gözbebeklerin...
Bir sen sevmiştin zaten beni,
aldığım nefes kadar masum,
hayatta olduğum kadar gerçek...

Dağların bile kavuşma ihtimali vardı,
ümitsiz aşkımızın son vedasında ağlaşırken...
İnci tanesi damlalar,
süzülürken yanaklarından,
gamzelerinin girdabında kayboldum,
bir daha dönmemecesine...

Her gün buluştuğumuz
aşıklar koruluğundayım yine...
Hıçkırıklı demleniyorum yokluğuna...
Ayrılırken bıraktığın,
sımsıcak kalıcı nefesini,
mis kokunu çekiyorum,
ciğerimin yanık kuytularına...
Kulağımda çınlıyor,
seni anlatan şarkıların nağmeleri...

Karasevdamızın hisseleri,
bu seansta da tavan yaptı,
bahtsız kalbimin borsasında...
Hayâllerimin tuvaline çiziyorum eşsiz güzelliğini,
renk renk, desen desen...
Bilemiyorum daha kaç tablonu sığdıracağım,
kanayan yüreğimin atölyesine...