Yeşil Gözler Şiiri - Gökhan Gürsu

Yeşil Gözler

Yeşil gözlerin amazonlardaki kadar derin bir cangıl
Ben hazırlıksız bir maceraperest
Ne kadar su ne kadar yiyecek gerek kestiremeden çıktım yola
Bir koşuda biter sandım gözlerinin derinliği
Oysa kaybolup gitmekmiş kader o yeşil gözlerde

Çaresiz bir sineğin nafile çırpınışı benimki
Nereden ve nasıl çıkılır bilemediğim bir labirentin ortasında
Hummalı bir kararlılıkla yürüyorum sana
Bu gelişin sonu yok,ufuklardan da derin gözlerin
Varıpta mutlu olmak değil belki,varıpta ölmek yeşil gözlerde

Her atıldığında sahile sürüklenen çakıl taşınının bildiği kaderi
Her seferinde sana çıkan yollara koyulupta sana varmak
Rüzgarda savrulan sonbahar yaprakları kadar mahkumum
Alıpta savur beni yeterki bir kez olsun sarıl bana
Düşüpte kaldığım yerdeyim.yeşil gözlerde

Milyonlarca elmasın içindeki zümrüt
Erişebilmenin imkansızlığıyla baktığım uzaksın
Canım var verebileceğim bedel olarak birtek
Almaya yetmeyecek kadar değersiz o zümrütü
Ne kadar güzel olurdu bir dakika olsun yaşamak,.yeşil gözlerde