Bir sonbahar mevsimiydi seni ilk görüşüm.
Tam yaprakların toprağa kavuştuğu,
Kışın uzaktan geliyorum diye seslendiği vakitti.
Öyle masum, öyle suskundun ki;
Hemen çekiverdin ilgimi.
En çokta;
Camekanların ardındaki yeşil gözlerin
Etkilemişti beni...
Her şeyi unuttum seni gördüğüm o an.
Sanki hafızam silindi!
Gözkapaklarım senden başkasına açmaz oldu kendini!
Etrafımda dört dönen;
İlgimi çekebilmek için
Yapmadığını bırakmayan kızları görmüyor;
Sana bakıyordum hep.
Hem de Cennet’i görmüş gibi!
Ama en çokta;
Camekanların ardındaki yeşil gözlerin
Çekmişti ilgimi...
Çılgınca bakıyordum sana;
Dünyaya gözlerini yeni açmış bebekler gibi!
Gözüm senden başkasını görmüyordu.
O güzel ve zülüflerini iki yana düştüğü yüzüne;
Birbirine uzak, çok sık olmayan
Adeta bir yayı andıran kaşlarının altına
Ne kadar da yakışmıştı o gözlük...
Güzelliğine ayrı bir anlam katmıştı.
Hiç bitmesin istedim o an.
Hayatımda gördüğüm bütün güzellikleri
Yerle bir etmişti senin siman!
Ama en çokta;
Camekanların ardındaki yeşil gözlerindi
Beni sana bağlayan...
Boyun uzundu;
Saçların omuzlarının biraz altına kadar uzamıştı.
Gözlerinin güzelliğini saklamaya çalışan,
Ama yine de güzelliğine güzellik katan gözlüğünün
Bütün yükünü taşıyan burnun;
Hokka, kemerli ve çok tatlıydı...
İmrendim; mübtela oldum sana o vakit.
Bir an yanına gelip; sana dokunup,
Duygularımı açıkça söylemek istedim.
Ama ya reddedersen!
Elim boş çevirirsen beni kapından!
O duygularla baktım sana hep.
En iyisi seni uzaktan sevmekti.
En güzeli buydu zaten,
Ve en güzeli seni gördüğüm o andı.
Artık benim için sadece;
Camekanların ardındaki yeşil gözlerin
Ve sen vardın.
Gerisi yoktu; yalandı...
Seni görünce; sana kadar her şeyin
Şu serseri gönlüm yalan olduğunu anladı.
Sonunda vakit gelmişti;
Sen gidiyordun...
Güzel yüzüne sadece onların dokunduğu;
Zülüflerini bir tek onların okşadığı ellerine
Kitaplarını almış gidiyordun evine...
Bense şaşkın şaşkın peşinden bakıyordum.
Acaba bir daha ne zaman görecektim seni?
Belki benim farkımda bile değildin.
Ama ben omzumdaki can yoldaşım gitarımla
Sana bakıyordum ve sen gidiyordun...
Bu kez sana sadece,
Sen giderken bakabiliyordum.
Senden habersiz seni okulun çıkışına kadar yol ettim.
Sen gitmiştin; benim aklım sendeydi!
Kimseye itiraf edemediğim bir şeyi
Kendi kendime, yüreğime haykırıyordum;
İlk görüşte tutulmuştum sana!
senden hoşlanıyor, hatta seni seviyordum...!
En çokta;
Camekanların ardındaki yeşil gözlerini
Bir türlü, ama bir türlü
Aklımdan çıkaramıyordum...
Sen gidiyor;
Ben ardından bakıyordum!
Yeşil gözlerini düşünüyor;
Seni seviyordum...
Seni hala seviyorum..!
Hala seviyorum...
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahadır Bolat](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/08/yesil-gozler-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!