Yeşil Fularlı Kız Şiiri - Oğuzhan Özağdaş

Yeşil fularlı kız
Geçer her sabah bu yoldan
Ondandır ayaklanması caddelerin böyle
Gözleri yarı uykulu
Saçları yorgun
Dudakları hoyratça
Alaturka şarkılar söylüyor
Vakit akşam olunca
Başı günaşırı mavi
Gülüşü ürkekçe
Susuyor apansız
Mor kadifeli bir hüzün
Penceresine çökünce
Islığını kaybediyor
Kayınca bir yıldız
İki de dilek tutuyor
Yeşil fularlı kız

Bir kibrit çakıyor
Ucunda çocukluğu
Söyleniyor sonra
Yüzünü kırbaçlayan rüzgara
Mevsimler kuşanmış
Saten baharlar dağıtıyor
Kirli akşamlara
Kirpiklerine çiğ düşmüş
Yeni iklimler soluyor
Sesi titrek
Uykusu bulanık
Bütün şiirler seni soruyor
Fesleğenleri kurumuş
Renkleri yapayalnız
Boşluğa düşüyor çığlığı,ağlayınca
Yeşil fularlı kız

Yeşil fularlı kız
Geçer her sabah bu yoldan
Ondandır ayaklanması caddelerin böyle...