Yeşil elma Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Sergisinin ilk günüydü ressamın
Bir kokteyl partiyle halka açmıştı
Belki de ilk defa son sergisini
Duyduğuma göre egeliymiş
Tanımıyordum ama resim aşkına
Taktım birini koluma gittim
Daha salonun başında yan yana
iki kız resmi biri göz kırparken
Öteki kahkahalarla gülüyordu
Biraz ilerledik birde ne görelim
işte burada kendimi gördüm

Yok yok olamaz dedim olmaz
Umudumu maviye boyamıştı rasgele
Ben böyle istermiydim ki bak hele
Namütenahi mavi çok uzak bir ihtimal
Bari yeşil olsaydı yani murat rengi
Kıyafeti de hiç uygun değildi
Basbayağı soymuştu adam gözleriyle
Hangisiydi acaba beni böyle orta yerde
Soyup çırılçıplak koyan
Birkaç ta şair olmalıydı içerde
Bu hayal dünyasında dolaşanlar
Birbirlerinin ve herkesin içini okurmuşlar
Beni böylesine utandıran ressamsa eğer
Dışarı çıktığımızda sorarım ona
Şairse de not aldıysa alel acele
Helal etmem hakkımı ikisine de
Ben havvamıyım cenneti istediysem
Yağmur kesilmeden dalları kurumadan
Yiyeceğim tek yeşil bir elma
Alma havvaların günahını alma

22 -Haziran -2007 -Cuma -Ankara