Yeşil(Ela) Gözlerin Şiiri - Ercan Demirci

Gün geçtikçe beni sana bağlayıp
Gönlümü yakıyor yeşil gözlerin.
Bir şelale gibi coşup, çağlayıp
Kalbime akıyor yeşil gözlerin.

Gözlerine sinmiş hüzün ve edep
Gözlerindir benim kahrıma sebep
Bilemiyorum ama nedense hep
Hüzünlü bakıyor yeşil gözlerin.

İlkbahar da açan iğdeler gibi
Çöldeki vahalar, gölgeler gibi
Sevgi yağmurunu müjdeler gibi
Şimşekler çakıyor yeşil gözlerin.

Ağlasan da bir ağlamasan da bir
Gözlerini gören olmaz mı şair?
Hep sevda üstüne hep aşka dair
Ağıtlar yakıyor yeşil gözlerin.

Kime anlatsam ben derdimi kime?
Bu sitemim sana değil kendime
Her bakışta sevda yüklü kalbime
Bir hançer sokuyor yeşil gözlerin.

O yeşil yok meleklerin şahında
Gözlerin var sevenlerin ahında
Gönlüme kurduğun aşk tezgahında
Sevdalar dokuyor yeşil gözlerin.

Bir bakışın bile can katar cana
Leyla'dan, Aslı'dan, Şirin'den yana
Neylesin şarkılar, türküler bana
Şiirler okuyor yeşil gözlerin.

Kurulsun hele bir adil mahkeme
Sultanım olursun gönül ülkeme
Güneşsiz, yağmursuz, gülsüz bahçeme
Mutluluk ekiyor yeşil gözlerin.

Ölürüm uğruna binlerce kere
Ne olur kendini üzme boş yere
Anlamsız aşklara, ihanetlere
Gözyaşı döküyor yeşil gözlerin.

Nerde bulayım ben devayı nerde?
Masum bir renk beni düşürdü derde
Olmadık zamanda olmadık yerde
Karşıma çıkıyor yeşil gözlerin.

Masum olmasına masum dedik de
Aşkını kalbime ediyor dikte
Bütün bir dünyayı benle birlikte
Kendine çekiyor yeşil gözlerin.

söz-müzik: