beni adam etmek ümidini de yitirdim
bir takım zanlar içindeyim
gözlerim kapalı kıvrım kıvrım beynim kanıyor
fikir kıvrımları arasından akıyor siyah bir kan damlası
bütün piyonlarım son çizgide vezir olmaktan alıkonulmakta
bir köşeye sıkıştırılmış, mat olma vaziyetindeyim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta