Yeşil Camîye ve Maziye

Gözlerim dalıyor şehrin karanlığına.
Tâ uzaklardan görünen yemyeşil bir ışığa
Yıllar geçse de acep hatırlayacak mı?
Yanından geçerken ismimi anacak mı?

Sabahları yüreğime işleyen bir ses gelir oradan
Bakınca görünüverir ağaçlar arasından.
O yeşil duvarlar içinde huzura durmuştuk onunla.
Dileği kabul olsun ettiği o duayla

Ay'a inat parlıyor gecenin gözüymüş gibi
Rengiyle kıskandırıyor yeşil gözlüleri.
Ben gecelerde o renge hiç rastlamadım.
Ondan başka içimi titreten bir cami bulamadım.

Ne duruşu var karşımda ne sesi kulağımda
Hayali girmez oldu geceleri rüyama.
Rüzgarda kokusu yoktur diye menekşe kokluyorum.
Yeşil camîye hasret dualar ediyorum.