Kuşların olmadığı, rüzgarın esmediği,
Her insanın, hiçbir şey yapmadığı,
Cennetinde kaybolduğum rabbin,
Cemalini göremediğim zamanında,
İnişli çıkışlı merdivenlerinde de koştum.
Soluk soluğa kaldığım nehirlerinde,
Derimin elma kabuğu gibi soyulduğu,
Kalbimin dem olan bereketinde,
Şurup şurup içildiğini,
Bıçak gibi kesen sözlerin altına,
Boynumu uzattığımı bilirim.
Saçlarımı avuç avuç yoldum..
Ciğerimi dağladım
Rabbin çarmıhında.
Gözlerimi milledim
Kalbimi mühürledim,
Kanlı gömlekleri yerlere serdim
O ilahi kabrimde..
Bir cemal için yaptım sandım,
Ama boşa kandım,kandırıldım
Meğer gönül yapmak yıkmak mış sandım
Yaşamak, telli çalgının titremisiymiş,
Söylenmesi değil.
Hep söylendim, söyledim.
Arkama baktım canımı yaktım,
Yarına baktım yaşarım sandım, yanıldım
Kandırıldım, ama yanılmadım ve bağırmadım….
Kayıt Tarihi : 26.4.2009 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ceyhun İlhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/26/yesil-bayir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!