Kararmış bir bahtı ne diye aydınlattın ki?
Bir başıma yaşardım kimsesiz hayatını.
Damla suya Hasret miydim bilmezdim
Neden ummanları deryaları sundun ki?
Elimde bir çöp ile yerleri eşelerdim
Kendi kabrime aşıktım neden çıkardın ki
Ellerim kanaya kanaya gömecektim beni
Neden sonsuz hayatı sundun ki?
Ben böyle iyiydim karmakarışık değildim.
Bir Arap saçı gibi olmayı niye öğrettin ki?
Yalpalasamda neden yürümeyi öğrettin ki?
Düşe kalka sona giderdim dal olup uzandınki
Bir ses... bilmezdim akıp giden Su gibi
Dinlendiren bir tını kadife bir kumaş gibi
İçinde geze geze keşfe durdun her hücremi
Neden her şeyini dert edip öğrendin ki
Hayatta hiçbir amacı kalmamış bana
Neden amaçlar çok diye sundun ki
Yekpare canımı hiçe sayardım ya
Neden bir amaca kaptırdın ki?
Neydi istediğin son zamanımdan?
Belki bugünden belki yarınlarından.
Belki sensiz olamayan şu anımdan,
Ne istedin derdin neydi bilemedim ki?
Sobelendim hayatın her köşesinde görüldüm
Saftım ben hile yalan inan bilmiyordum
Seni yeşil cennetim bahçem diyordum
Neden cehennemleri reva gördünki
Seni dinlerken gözlerimde yığınla nem
Beni dinlerken yüzünde hüzün dudağında ben
Bir seni diledim dua da seni istedim
Neden olmazlara meylettinki
Buseler haram oldu gelmeler ziyan
Bitab düştü beden dil harab
Göz görmez oldu hey HAK..!
Ey canım hasret koydun beni sana
Kendimi anlatmaya çalıştım
Anlatamadım beni sana
Kayıt Tarihi : 5.2.2024 03:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!