Sebil oldu sevda pınarım,
Yol buldu, kara sulara daldı
Ne dudaklar değdi serinliğime
Kurudu gönlüm çöllere kaldı
Ürkek sevdalarda,ürkek hayallerim vardı
Sırf bu yüzden belkide, köhne yıkıntı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim