Sebil oldu sevda pınarım,
Yol buldu, kara sulara daldı
Ne dudaklar değdi serinliğime
Kurudu gönlüm çöllere kaldı
Ürkek sevdalarda,ürkek hayallerim vardı
Sırf bu yüzden belkide, köhne yıkıntı
Kaybetmek korkusu bile akla zarardı
Akıl firar etti,beden yollara kaldı
Artık bahar gözlerimdeki yeşilden ibaret
Zorba olmuş yaşamak,yaşamak sadece bir mecburiyet
Ağlamaklı olmuşum orta yerinde dünyanın
Gözlerim pınar oldu,yeşili bahara kaldı
Kayıt Tarihi : 5.5.2009 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)