Yeşil Araba Şiiri - Onur Şevik

Evin önüne yanaştı yeşil bir araba
İçinden beyaz sarıklı cüppeli birisi indi,
Vurdu kapıya bütün hışmıyla
Başınız sağolsun, henüz çok gençmiş dedi.

Sustum.. dostlar sağolsun dedim.
Ölenle ölünmüyor ama kaybımız büyük,
Çok büyük dedim.

Kirpiklerim ıslandı, bakakaldım öylece.
Dostlarım geldi yolculuk etmeye
Gözyaşı sel, kıyamet gibi bir gün, sanki gece
Bu benim yeniden doğumum dedim.

Ben taşıdım omuzlarım da cesedini bir başıma
Ben attım toprağını elimle avucumla,
Birde hakkınızı helal ediyor musunuz diye sorunca
Hayır dedim!.
Belki bir gün
Belki de kıyamet kopunca..!

Ölüm ne kadar veda etmekse işte.
Bende öyle veda ettim sana ömrüm boyunca..!