Yeşil Afşin derlerdi yarpuz güzel şehrine
Yazı serin havası temiz huzuru vardı
Genç çimmeye girerken temiz Ceyhan nehrine
Korku yoktu havası temiz huzuru vardı.
Zehir'e esir olmuş nefes alamaz insan
Ölüme terk edilmiş şehir kalamaz insan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla