Yeşil Şiiri - Ferit Teksoy

Bir dostumla otururken beraber
Eski dostluklardan,sevgilerden bahsettim
Onlara özlemimi,isteğimi belirttim
''Oğlum hangi zamanda yaşıyorsun sen''
''En büyük dostun cebin,oda iyi doluysa''
''Etrafın dostla dolar,arama otur''dedi.

Anlatamadım ona böylesi lazım değil
Dostum cebime değil yüreğime bakmalı
Yüreğimi cebimden daha önde tutmalı.
Daha sonra aklıma bir yıl öncesi geldi
İş yerinin önünde yaya kaldırımında,
Küçük bir alan vardı hiçbirşey dikilmemiş,
Çam fidanı,çiçekler,çim dikmiştim elimle
Ellerim patlamıştı ya değmişti sonucuna

Harika bir güzellik izliyorken dalmışım
''Merhaba''dedi bir dost,yanında arkadaşı
''Allah aşkına söyle bunları sen mi yaptın? ''
Gülmüştü ikisi de''ne antika adamsın''
-Arkadaşlar değmemiş mi çok güzel oldu ama
''Boşver otu,çöpü de,burayı Dolar kapla''
''Birde öyle bak,nasıl duracak? ''
''Yeşil yeşil Dolar'lar,güzelliğe bak sonra! ''

Yeşilimi anlattım ama dinletemedim
İkisi aynı kafa,en iyisi vazgeçtim
Benim yeşilim bana,onlarınki onlara
Güzel olsundu boşver kızmıştım olanlara
Gündüz nöbet tutuyor bahçemi koruyordum
Bir gün sonra gelince hep eksik buluyordum
Gece çektiler ama ben gündüz geri diktim
Ben diktim onlar çekti,onlar çekti ben diktim

Mücadele etmiştim Kasım sonuna kadar
On tane çam fidanından şimdi üç tanesi var
Birkaç çiçek fidanı,çim yemyeşil duruyor
Ben galiptim sonuçta üçte biri yaşıyor
Benim gibi her şehirde birkaç''antika''çıksa
Diktiği fidanlardan üçte biri yaşasa..
Dolar yeşili mi güzel,bizimki mi görürüz
Hem yeşil yeşil yaşar,yeşil yeşil ölürüz