Yeşil....630-646. Gün Şiiri - Hüseyin Doğan

Yeşil 630-646. Gün

Buralar hep yeşil
Dal yeşil ağaç yeşil kuş yeşil
Su bile yeşil.

Göremezsin tepende gök kubbeyi
Ara sıra Görünürse sana bir bakmışsın o da yeşil….

Yağmurlarda yeşil yağıyor buralarda
Kızların gözleri yeşil.
Akşamları yemekler pişiyor taş ocaklarda
İçinde pişen yeşil.

Yeşil bir rüyadasın uyursan eğer
Bir bakmışsın orman perisi tutmuş ellerinden

Aralanır kapıları sihirli ülkelerin
Kalkarken perdeler bir bir
Perdeler yeşil.

Bir yer düşünün tepesinde kocaman yeşil bir göl
Altında Kayalara oyulmuş bir şehir göğü göl
Ak tepelerine kadar dağların
Çepeçevre bir yeşil.
Şehre giden yolların taş korkuluklarından bakınca aşağı
İki bin üç yüz metre uçurum.
İskender’in torunları
Yüzler ak, gözler yeşil.
Dediler ki bu orman oraya giden tek yol
Sabahları içinde kaplanlar zehirli yılanlar
Akşamları ormanın cinleri
Adam yüreği yer.
Güldüm.
En izsiz en ıssız yolu seçtim.
Kader bu ya sadece periler sardı etrafımı
Şehre kadar yolumda izci.

Buradaki adlarıyla Kafirlerin (Alexander the Great Village) gizli şehrine kadar gittim…doğrusu buradakiler özel günler hariç et yemiyorlar ölülerini çırılçıplak meydandaki sunağa koyup onun için yas değil düğün ediyorlar …..…….16 Eylul 2005
Bir daha ki rotamı dünyanın ikinci en yüksek çatısına K2 ye çevirdim. Umarım bu Kaf dağı maceramı Anka kuşunun yuvasında noktalarım.

Pakistan / Gandhara