Yeşil Şiiri - Halil Samet Kurtkuş

O kadar güzel yeşil gözleri vardı ki
Sanki yaşadığı şehrin ırmağına renk veriyordu
Ağladığı zaman yağmur bulutlarını çağırıyor
Güldüğü zaman güneşi o açtırıyordu

Günebakanlar o olmasa yaşayamazdı
Ben, o olmasa yaşayamazdım
Tüm imla kurallarım onu görünce
Düz bir şiir oluyordu

Bütün ölü şairler, şiirlerinde ondan bahsetti
O, yaşanabilecek hayatların en güzeliydi
Duyduğum notaların hiç biri
Sesi kadar güzel değildi

O hiç kimseyi sevemezdi
Zaten ben de,
bunu beklemezdim
Günün biri geldi
Gözleri gözlerime değdi

Zihnimden dudağıma düşen her cümle
Sadece onun için var olabilirdi
Aslında, aslında ölünce her şey geçerdi
Ama o, öptü, her şey geçti

Yüzlerce satır binlerce sayfa
Hiçbiri yetmiyordu onu anlatmaya
Tüm şiirler ona muhtaçtı ama
Bir kere bile değmedi ruhu kitaplığıma