Yeşil Şiiri - Çizgili Mavi

Bir Ekim akşamüstü ayazı,
Gün batmamış henüz,
Henüz laciverte bürümemiş gök; yüzünü.
Alacakaranlığın alacası…
Kandilleri yandı ufuktaki minarenin,
Balkonuna turuncu düştü,
Nazendenin!
Birazdan başlar akşam ezanı;
“Vakit tamam!” diye bağırır gardiyanlar.
Göğsüme dar gelen bir kafes,
Zindan olmuş, dertli bülbüle.
“Ah vatanım” diyor, çilekeş…
“Ah vatanım, senin yanın!”
Birazdan görünür en parlak yıldız,
En netameli şarkılar,
Birazdan,
Yaren olurlar en dertli kadehlere…
Ve birazdan bir kedi yavrusu keser yolumu;
Siyah, simsiyah…
…
Ben…
Birazdan gündüzde bırakıp hayalini,
Hasretin dertli ve dar çıkmazlarında,
Vuslat ararım…
Titrerken ellerim,
Sesim titrerken…
Adını anarım; yeşil, yemyeşil…
İnadına Ekim sarısının!
Ve inadına, batan güneşin!
…
Birazdan yanar evlerin ışıkları,
Perdeler kapanır…
Renklerin ardında kalır, siluetler!
Kalırım kalabalıklar içinde; yalnız, yapayalnız…
Belki bir tütün sarar,
Belki bir türkü söylerim, sessiz sedasız!
“Be hey vicdansız yüreksiz, Öl deseydin ölmez miydim?”
İçimde bir makber ki sessiz, ıssız…
Kasten öldürme suçunun,
İhmalle işlendiği cinayetlere sahne!
Umutlarımın mezar taşlarında,
Ayrı ayrı dillerde ve fakat,
Türkçeye tercüme, tek bir cümle:
“Ah minel mevt!”
“Nedir şu ölümden çektiğim!”
Öldür öldür bitiremediğim…
…
Birazdan…
Bir akşam olur, ‘üstü kalsın’ diyerek.
Bana,
Ruhuma pelesenk gözlerin kalır.
.