Yeşert İçindeki Umutları

Boş ver, unut yüreğim,
Dayan, acılar elbet diner bir zaman.
O seni hiç bir zaman sevmedi.
Sevseydi bir kere sevdiğim, derdi.

Sen alışıksın karanlıklara.
Aydınlığa hasret kalmak kaderden.
Say ki bir rüya her gece gördün.
Gördüğün her düşü hep hayra yordun.
At kendini yine yalnızlıklara.
Bir dost bul kendine acı kederden.

Karlı dağlarına sür yüreğini.
Sür gitsin ayazda üşüsün biraz.
Bir kuytuya kapat biraz vehmini.
Üşüsün soğuktan, dindirir ayaz.
Ateşi aşkın düşer eline,
Kalbine sor yine düşünsün biraz.

Seni seven yürek elbet düşlerdi.
Bir müddet uçsa da yükseklerinden.
Sükuta erince sana düşerdi.
Düşerdi kalbine aşk denen maraz.

Kaybolan ülkene göç et, aş bulutları.
Yanan, kül olan her şeyi unut.
Bir müddet sızlayan yorgun gönlünü.
Taşlar yasla, toprakta uyut.
Islat göz yaşınla kuruyanları,
Yeşert içindeki tüm umutları.