Gözyaşımızda hayat
damla damla
toprağa düşer,
umut yeşermiyor..
Sus..!
konuşma..!
bırak yansın
közler her bakışta..
senin gözlerin Alev
ruhumda yangın..
yanıyor muyum ne
hasretinden?
senden sonrası ölüm..
ölüyor muyum..?
Öyleyse;
Sende
ilişme bana
birde yalnızlığıma..
Ben seninle de mutluydum..
daha nasıl anlatsam..!
Konuşsana
uykusuzluğum..
duyan yanlış anlayacak..
ya sonrası;
ölüm değil mi?
umut iklimindedir çiçekler
bir daha hiç yeşermeyecekler..
08/10/1998
Fatih HepgülerKayıt Tarihi : 10.5.2006 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!