Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
ey yıllarımı evlatsız bırakan zaman
üstünde huzur yeşermeyen yalnızlığımı al
bu hal, bereketsiz bir toprak örtüsü gibi
yalpalıyor çorak iklimlerde
köklerin maviye doyduğu zaman
beni çatlaklarında unutma...
.......................................
Yalnızlık üzerinde sadece hüznü yeşertir.. Bazen geçici dostluk rollerine de girer ama paylaşımında verdiği kadarının fazlasını da alır... Köklerin maviye doyduğu zaman... Yaşama sevincinin koşmaya başladığı zamandır ki... O vakit yürek bırakın unutulmayı beklemez bile kendisini birilerinin maviye bulaştırmasını ve bahara koşturmasını... Tıpkı şiirin bahara ve umuda koştuğu gibi... Şiir farklıydı.. Tebrikler... Saygılar..
ey yıllarımı evlatsız bırakan zaman
üstünde huzur yeşermeyen yalnızlığımı al
Bir insan içinde bulunduğu ruh halini nasıl olurda böyle dizelere gizleyebilir.
Bu yeteneğinize gıpta ediyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta