Yeşeren umutlar Şiiri - Derya Avşar

Düşmeyin dar zamanların zemheri ayazına,
Umut barındıran baharlar açacak çiçek çiçek...
Tohumu bağrında besleyen toprağın koynunda,
Tomurcuklar filizlenecek boy boy al renkleriyle...

Yaşamın yükünü taşıyan rüzgarın fısıltlarıyla,
Geleceğin üzerine geçmişi örten zamanın ufkunda,
Birde maviyi içen denizlerin derin sularında,
Asilliği üzerine giyinmiş, salına salına gelir özgürlük...

Acı çığlıkların ortasında umudu tutar avuçlarında çocuklar.
Çoğu zaman genzi yakan barut kokusunda,
Ve göğsünde mermi taşıyan kuş cıvıltılarında,
Sabahın aydınlığını giyinerek açar gözlerini insan.

Say ki, yeni bir dünya inşaa edilmiş dünya içinde,
Kuralsız bir yaşamın gözlerinden bakılan,
Ve hiç durmadan insandan insana sevgi yayılan,
Kavgaya sebep olan hiçbir şeyin olmadığı bir dünya...

Sonuç sebep aramadan, ne güzeldir oysa yaşamak...
Mesela, yaralı bir kuşu iyileştirmek olsa tüm çabalar...
Ya da zorda, darda olana hiç düşünmeden koşa bilmek,
Kim olduğunu bilmeden, göz yaşlarını sile bilmek bir insanın...

Tarih: 10.12.2023