Yeşeren Putlar Şiiri - Mesut Özdemir 2

Çok şey birikti
Kelimeler, sessizlikler, yalanlar, gülmeler
Gördüm ki yol hiç gitmiyor
Gitmenin yolu hiç bitmiyorum.
Günaha girdim
Birikti herşey sana dair
Hiçbir şey olmaması.
Kalan bilir elbet
Kapattım kafesini güvercinlerin
Istese de mektup götüremez
Her yer taş
Sırrım sırrıma katıldı
Aşk kadar sert taş
Put etti.
Fısıldasan kulaklarıma Samyeli rüzgârlarını
Sahra-i Kebirin dağılsa gövdesi.
Ne ben şairim ne de sen şiir yazılacak/mâşuk/kırılan putlar yerleşti gönlüme/Zemheri geceler iki büklüm/ sokak Köpekleri Donuyor/hava ağır darbeli/şarap sıcak/sigara soğuk/gözümde/senden kırpılmış çiçekler/bir miyavlama bir havlama/ bir inilti boşluğunda/Rab,umut,kalp,yüreğim.
Nerde olursan ol
Adımlarım adım adım
Gözlerinde yok oluyor.
Sevsen de kovsan da
Hayatım, hayatımdasın tek başına
Gece bitiyor, son direnişim
Saydamım ben, Güneş'e kendini sunan.
Çöller kraliçe/vahalar kral/fışkırtıyorum hiçliğimi/kum tanecikleri zerresine/üfledi/bir rüzgar/kervan Şen şakrak/atların gözleri toptan kıyım/çöküşmüş insanlar/deve/süt/Çevresinde dertlerinin/gözyaşlarımın denizi/güzelliğin Tutsağı/bulutların ötesinde/yaralı kuş misali/put üstüne put/karanlık üstüne karanlık
Hal,halim,işkencem
Yoktur yüreğimde sevgi
Yüklendim sırtıma, bir kara tahta parçası
Içinde Gönül yazmaların
Genişliyor gece,feryatlar ülkesinde
Sen yoksun
Yokluğun yokluk, ölüm, kıyım,katliam
Gerisinde harabe yürekler bırakan.
Kovulmuştuk
Gündüz gece
Deniz kıyılarından
Yasak meyveyi yemeseydik
Sunduğu acı Sıvı tutkulu
Yargı salonları suçlar bakışları
Kovulmuştuk aşk denizinden
Suda seke seke
Hayat bir dağ Karşımızda
Cehennemin sessizliğine
Istekler, istekler, istekler
Geçecekti zaman böylesine
Ne eller süt dökmüş kedi
Ne diller sıcacık iç açan Işık
Benim yüreğim kendi yüreğimde
Gecem Gözyaşları içinde
Kalbimde ölü bir ışığı yaşıyorum
Nefret üstüne nefret
Kin üstüne kin
Doğruluyorum
Aşıkların gençliğine,
kalbim Issız atıyor
Ve ben doğuyorum...