İkimizde yeryüzüne atılmış şiirleriydik kalbimizin.
Sen mutluluğun, ben hasretlerin.
Neyler misali nasıl da düştük bilinmezlere.
Hep farklı birer göllerdik.
Sen tatlı bir göl, ben tuzlu bir göl.
Aynı türküde melodileşmeye çalıştık seninle.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
