yaşamayı beceremedim ben.Her türlü açıdan,duygudan,fikirden baktım
ama beceremedim yaşamayı.Genç öleceğim hissediyorum,ölüşüm bir sivrisineğin ölümü gibi,hiçkimsenin
üzerinde bir etki yapmayacak.Üzülmeyeceğim...Kuşlar nasıl göç ederse mevsimden mevsime bende bir hayattan bir başkasına göç edeceğim.
işim kalmadı burada,öteki alemliyim aslında ben.Gerçi öteki alemdede nasıl bir işim olabilir ki?
Evreka! belki de insan yakan iblislerin asistanı olurum,sonunda kendim yanmak üzere...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta