Yeryüzünde Hüzün Şiiri - Ramazan Boran

...
Hesapsız gelen fırtına dinmiş
Ama kar yağıyor
Korkusuyla nisanın aklına
Kırağı çalmış yaşlı çınarlara mı
benzemiş memleketim
Sanki baharı esirgenmiş gibi
Şehre bir kazan kokusu sinmiş
...

Herşey sus pus
Bir bir düşürmüşler kalesini sevdanın
Sancağı y'ele küsmüş
Şehirde harami vakti
Şehirde bir kaos
Çiçekler ölgün ve perişan
Kuşlar da çoktan göçüp gitmiş
Çocukça kurduğumuz hayallere
Sanki zehirli bir ateş düşmüş
...

Sızılı geçen zamana
Karda küllenmiş figana
Elbisesi yırtık bir makama
Gideceği yeri bilmeyen adımların
Ayartıldığı bir uçuruma
İltica etmiş ve orada
Tanıdık bir yüz dilenerek
Kendi haritasını çizmiş hayat
Düşmüşüz bir çıkmaza ki
Hangi ucundan tutarsan tut
Kutsal değil
...

Ne önemi kalır
Kirpiklerimde nabzını tutan suların
Ne önemi kalır ki
Kilitli kapılar ardında müteşabih bir anlamın
Sana çıkmadıktan sonra