Yeryüzü Sakinleri Şiiri - Mehmet Ata Yiğiz

Kederli bir yaşama kapanan kapılar
Mavi sabahlara gebeydi

Metruk bir manastırın
Bahçesindeki çiçeğin dilinden

Bir söz yankılanır
Çıplak göğe bakan mesihlere

Kadındır ibadet ettiği mağarayı basan
Yankılanır sesi taşların yüzünde

Sazlıkta sevişin demiş bilgenin biri
Severken sorulmasın kimliğiniz

Orpheusun lir sesiyle uyanan yılanlar
Soyunur eski kinlerinden

Bir ağıt yakılır zifiri karanlıklara
Vaz geçer kadınlar rahimlerinden

Naif ruhlu kadınlar tanrıları öldürür
Eteğinden doğurur yeryüzü sakinlerini