Yıldızlar,kayarken gözlerinden
Binlerce,ışık geçti
Yeryüzüne,indi.Melekler
Saçlarını taradılar
Gözlerime vuran güneşten
utanarak uyandım.
Engellerle dolu,dünyada
Engelli dediğim,için sana
Yıkarken yüzümü,aynaya bakamadım.
Sen dünyaya,tutunmaya çalışırken
Farkında olmadan,üşengeç,bakışlarda
Mavi bir düş çaldık.Yüreğinden
Unuturken seni,kaldırımlarda
Çarparak geçtik göremedik
Yeryüzüne,indi melekler
Ellerinden tuttular,farkedemedik.
Sen,bir adım geride başladın dünyaya
Erken düşler kurdun,
Engellere takıldın
Uzaktan,seyrettin oyunları
Umarsızca,geçerken yanından
sen,hep sustun
Gül bahçesinde,gülleri kaybettik
Yeryüzüne indi.Melekler
Gözlerinden öptüler göremedik
Kimseler,anlamadı seni
Bir teneffüs saati,aradı
Gözlerinde annen
Yavrum deyip,bastı bağrına
Gözlerin,boşluğa takılı kaldı
Gökkuşağından renk,beğenemedik
Sen ağlarken,kaçtık uzaklara
Yeryüzüne indi,melekler
Ninniler söylediler sana
dinlemedik
Rabbim,Cennet vaat etti sana
Belkide dünyayı,buyüzden,fazla takmadın
Küçük,bir çocuk oldu hep bedenin
Yüreğin,cennet kaldı
Yeryüzüne indi Melekler
Müjdeler verdiler.sana
Hissetmedik
Sen dünyaya,kıpırtısızca bakarken
Geride,binlerce engel bırakararak
Hırsızlar gibi,çaldık düşlerinden
Engelli dedik, adına
Engeller,bırakarak kaçtık.
Birgün ortak olabileceğimiz,dünyana
Yeryüzüne indi melekler
Işık oldular,ruhuna
Biz,dalğınlığında iken dünyanın
İsmini okudular kulağına
'Yeryüzü,melekleri'dediler
Duymadık
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Engelli deme gibi bir sınıflandırma yapabilmemiz için Önce onları gerçekten görmemiz gerekir Sevgi engelli olmayıp,hayata direnen bu kardeşlerimizin yanında olan Kemal kabasakal,Fatma Menekşe,Hacer Böcü Kuddusi Ersoy,Emel Özene......ithaf ederken bu şiiri Unutmayalım hepimiz birgün engelli olbiliriz
TÜM YORUMLAR (3)