Yersizliğin adı Şiiri - Yorumlar

Yersizliğin adı
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetlePaylaş
Başka bir pazar günü
Birazdan sokak kararmaya başlar
Aynı kepenk sesleri köşedeki ampulün
Yanmasını bekleyen pervaneler

Fırının ışıkları söner köpekler ortaya çıkar birden
Bir kadın çöp tenekelerini karıştırır

Uzayıp gidiyor yollar
Herhangi bir otobüsün bana ayrılan
Koltuğunda değilim

Saatimin kordonunu biraz daha kısaltıyorum
İçimde eğreti bir avuntu var

Sessizce sessizce durmadan sessizce
Seni düşünüyorum
Şimdi şunun bilmezliği içindeyim ,desem
Yalan olacak
Telefonun tuşlarına dokunuyorum sürekli
Sürekli hüzün kokuyor
Dokunduğum her çiçek
Sol yanım tekledikçe
Daha çok sıkıyorum dişlerimi

Uçuk gri renkli dakikalar
Peş peşe düşüyorlar masalara

Cüzdanımda son fotoğrafın
Bir dilim beyaz peynir otuzbeşlik susuz rakı
Kuruyan dudaklarıma dokunan
o ince parmaklı ellerin

Kaç ton geliyor yalnızlığım
Köşedeki ampulün etrafında
Fırdolanıp duruyor pervaneler
Ortalıkta serseri naraları

Uzanıp gidiyor ötelere doğru yollar
Herhangi bir otobüste unutuyorum
son yolculuğumu
Şimdi şunun bilmezliği içindeyim ,desem
Yalan olacak
Sol yanım tekledikçe
Daha çok sıkıyorum dişlerimi

kırılgan yerlerimin çoğalmasına
göz yumuyorum…Çok hüzünlü dizeler... Çok güzeldi okumak...

Bir Necdet Arslan klasiği... Gönlünüze sağlık...

Sevgim ve Saygımla...

Yersizliğe ad koymak zordur. Oysa yersiz- yurtsuz değildir insan. Yeri, sevenin yüreğidir.Kendisi her ne kadar kendine söylemeye çekinse de, kırılsa da, dökülse yüreğinde sevdiğine bir yer vardır.Sevilenin kırıklarını ancak onu gerçekten seven onarabilir. Hüzün, şiire yakışıyor yerinde ve tadında kullanınca, bu şiirdeki gibi. Okumak çok güzeldi. Kutlarım muhteşem şiirinizi Değerli Öğretmenim...Nicelerine..