Yersiz yurtsuz Şiiri - Erkan Er

Serin bir sabah baharın ayazı,
Yine uykusuz geçen gecenin sabahı

Birazdan hava ısınırda Oda ısınır
O eskiden böyle değildi.

Ne bilsinler Onun iyi bir işi
Güzel bir hayatı olduğunu.

Hayat ona acımadı,
Oda doğrusu pek dayanıklı çıkmadı.

Ne yapsın kaderim dedi
Kendince teselli buldu.

Sokak köşelerinde
Kuytu binalarda.

Kaç yıl geçti hesabınıda unuttu,
Sokakta geçen yılların.

Göz Pınaraları doldu yine,
Şaştı kendine.

Ne kadarda gürmüş,
Bu göz pınarları yıllarca kurumadı.

Fırından buharı tüten sıcacık bir ekmek almalı
Bir duvar kuytusuna kıvrılıp uyumalı.