Yerlisi Yabancısı Şiiri - Cinan Emanet

Yabancısı değil yerlisiydik bu hüzünlerin.
Kendi gerçekliğine inanmayan,
Hayal ile gerçeğin arasında
Bir düşe iltica etme çabasında
Umutlarımız.
Sen ki;
Cennetin de cehennemin de üstünde,
Varlığın da yokluğun da ötesinde,
Yüreğimin ayazında
Bir damla kederdin
Gri bulutlu akşamlarda.
Bense şiirler büyütme çabasındayım
Kederden ağlamaklı bulutlara.

Yar büyüyorum
Kanadı kırık bir güvercinin gözlerinde.
Büyüdükçe
Bir adım daha uzaklaşıyorum
Çocukluğuma, sana...
Ey saçları katran karası,
Gülüşü ölümcül zehirli
Sevdiğim,
Ölümle yaşam arasında yolları yıkıyorsun
Yıkma.
Yüreğimize kaçak filizler atmış
Umutlarımızın kanatlarını kırıyorsun
Kırma.
Gözlerimdeki sana kastediyorsun, etme.

Kederlerin gizli öznesiyim şimdi.
Acıların ardındaki muammadan
Devşiriyorum hüzünlerimi.
Umutlu iklimlerin haymatlosuyum,
Bozkır sevdalarının
Çare bilmez sarhoşu.
Kayıp bir yalnızlığa iliştiriyorum
Yarınlarımı.
Zehir kıvamında gözyaşlarım birikiyor
Avuçlarımda.
Yüreğini vatan bildim,
Gözlerini evim.
Beni vatanımdan, evimden ediyorsun.
Ey toprak gözlü katilim
Etme!
Çekip gideceksen bir gün
Savur küllerimi de öyle git.
Bunca zamandır beklediğim Nuh
Yüzyıllar olmuş dünyadan geçeli.
Artık beni huzura erdirecek
Tufan yok.
Ey bitiremediğim türkü,
Anlatmaya nefes yetiremediğim masal,
Gözyaşlarımla dolduramadığım okyanus,
Kesretin ötesindeki vahdet;
Beni bana düşman etme.
Ben benden geçsem de sen benden geçme.
Seni anlatmanın beyhude çabasındayım
Bir şiirin en yalan mısrasında,
Bir şarkının en ağlamaklı notasında,
Ayrılık sahasının en ortasında.
Bu yangında ne sen kaldın ne de ben.
Bir damla keder bu aşktan arta kalan.
Bir yangının özeti işte bu kadar.