4 Yerliköye Yağmur Yağardı

Köyüme şiir yazmadan olur mu?
Doğduğumuz, büyüdüğümüz, çocukluğumuzun geçtiği yer unutulur mu?
Hani bülbül dermiş ya "İlle vatanım, ille vatanım" diye.
Sonra serbest bırakınca gitmiş bir çalı dibine konmuş.
Aşağıdaki şiir "BENİM KÖYÜME" ithafımdır:

Çorum / İskilip / Yerli Köyü'ne

----- EPEYCE UZUN LÜTFEN SABIR -----

Y E R L İ K Ö Y 'e yağmur yağardı,

E kinler yeşerir,

R engarenk çiçekler açardı.

L imon sarısıydı

İ ğde çiçeği,

K ırmızı gelincikler

Ö yle güzeldi ki. Ve…

Y ağmur yağardı Yerliköye.

-
Yağmur yağardı çisil çisil
Islansak da umursamazdık
Yağmur bereketti, yağmur mutluluk
Damla damla düşerdi
Damlalar küçük derecikler oluşturur
Akardı Tekke Çayı'na
Sonra Kızılırmak’a
Oradan sonsuz denizlere ulaşıp
Buhar olur
Yağardı
Yerliköy'e yağmur yağardı
..
Bahçelerimiz vardı köy önünde
Çok kişinin de bağı
Elma, armut, zerdali
Bağ bekçisi Müggat Dayı
Köy Bekçisi Arif’in Ali
Üzümler olurdu
Kara üzümler
Pekmez kaynatır
Şırasına ekmek banardık
Doğaldı her şey
Tavuklar gıdaklar
Sabah horoz sesi
Herkesin evinin önünde
Küçük bir bahçesi
Karaağaçlı Dere’den karaçalı keser
Getirirdik
Kenarına çit yapar
Maydanoz, tere, marul,
Domates, biber ekerdik
Ektiğimize değerdi
Yerliköy'e yağmur yağardı
..
Yemekler yapılırdı sulu yemekler
Varsa salata
Kaşık yerine
Ekmek sohumu
Güz geldi mi tarlalar sürülür
Dıhızına ekmezdik tohumu
Önce karasabanlar
Kağnılar vardı
Tırpanla biçilirdi ekinler
Bildiğimiz o kadardı
Sabahları erken sapa gidilir
Çayır Harman’dan bağlara kadar
Harmanlar olurdu
Düven sürerdik sabahtan akşama
Dön babam dön
Önemli değildi yön
Her harmanda birer haymalık
İçi serin,
Çam seneklerde buz gibiydi sular
İnsanlar birbirine yardım ederdi
İmece derlermiş başka yerde
Herkes gönüllü giderdi
Yağmur da yağardı;
Yerliköy’e dostluk yağardı
Sonra traktörler
Sonra makineler çıktı
Ekinleri biçer-döğerdi,
Yerliköy'e yağmur yağardı.
..
Ne yol vardı ne iz,
Çayır Harmandan giden yol,
Adam yutacak kadar çamur,
İskilip’e Dokuz Gedik’ten giderdik.
Nerde araba, yürürdük,
Yürürdük Hacıbayram'ın altından,
Köye kadar,
Üşenmezdik.
Çankırı Yolu yapıldı neden sonra,
Bir gün makinalar geldi,
Adına greyder derler;
Yardı Konağın önünden,
Killik Burun'dan,
Çocuğuz ya seyire koştuk.
Derelerden tepelerden
Köyün yolu bağlandı
Çankırı yoluna.
İskilip’in pazarı Çarşamba,
Bayat pazarı Cuma’ydı.
Bayat küçüktü,
Köydü sanki,
İskilip daha büyük.
İskilip demezdik ki biz
O hep "Şeğer"di,
İskilip’e daha çok yağsa da,
Yerliköy'e yağmur yağardı.
..
Bahar gelir, yaz gelir, kış gelir,
Günler kısalır uzardı.
Kar yağardı, dolu yağardı,
İlla ki Yerliköy’e yağmur yağardı.
Yılgınlağa'da mantar biter,
Kaynarca'da semirtlek,
Yol boylarında madımak vardı.
Tekecen, karavuk, yemlik toplanır,
Katık olurdu yufkaya.
Türbeden Güneş doğar,
Asma Tepesi'inden batardı.
Aydoğan'dan Ay doğardı.
Yerliköy'e yağmur yağardı.
..
Her evin tavuğu, culuğu, badısı,
Herkesin birkaç ineği,
Bir-iki kömüşü,
Üç-beş koyunu vardı.
Eski'nin İrbaam: Davar güderdi
Askere gideceğinde görmüş Bayat’ı
Hiç unutamaz
“Bayat da Bayat’mış haa” derdi
Arifin Ali sığır da güttü
Hediye'nin Omar dana çobanıydı
Çocuklar kuzu güder
Kadınlar inek koyun sağardı
Yerliköy'e yağmur yağardı.
..
Kar yağardı
Kışın daha soğuk olurdu
Sobalar yanardı harıl harıl
Önce yakar
Sonra harradan geçerdi
Evler ısı yalıtımsız
Rüzgar bir yandan girer
Öbür yandan çıkardı
Yaz demez kış demez
Güneş doğar
Karanlığı boğardı
Yerliköy'e yağmur yağardı.
..
Yerliköy'e yağmur yağardı
Bazen de yağmazdı
Karaoğlan Kırı’nda ekinler sararır
Külfüyük’te mercimekler solar
Arap Kırı’nda arpalar kurumaya yüz tutardı
Sarayburun'dan Bekirağa'ya
Mezarlık'tan Kaynarca'ya
Giden yolların tozu göğe yükselir
Domuz Gölü’ndeki tarlalar
Ayak sığacak kadar yarılırdı.
Çoğu zaman
Sırtında cübbesi
Başında bembeyaz sarığı
Her zamanki saygınlığıyla
İpek Efendimiz en önde
Türbe'ye yağmur duasına çıkardık
Birkaç kurban kesilir
Kazanlarda bulgur pilavı
Et pişerdi
Hiçbir zaman doyasıya yiyemezdik,
Ama pilav güzeldi.
Allah’a yalvarır, yakarırdık,
Göğe bir bulut ağardı;
Yerliköy'e yağmur yağardı.
..
Nerde doğalgaz, nerde yakacak
Karakaya’dan kömür getirir
Yılgınlık’tan yılgın keser
Kışın yakardık
Habire pınsırdı namussuz
Yerliköye yağmur yağardı
Sel gelirdi Tekke Çayı’na
Ya da Bayat Çayı’na
Selinti toplardık
Yoktu, yoksuldu Yerliköy
Pirinç ekilirdi ırmağa
Ekerken dertti, biçerken soğuk
Son güz olurdu, kırağı düşer
Asma’ya duman ağardı
Yerliköy'e yağmur yağardı
..
Yerliköy'e yağmur yağardı
Binlerce kez yağdı
Yağdı...
Bizler de birer yağmur tanesiydik aslında;
Damla damla yağdık.
Kimimiz küçük dereciklere karıştı,
Aktı gurbetlere;
Kimimiz toprağa...
---
Bir varmış, bir yokmuş,
...Biri varmış, biri yokmuş;
......Az da olsa,
.........Yerliköy'e,
............Hala
...............yağmur
..................yağarmış...
-
Suat Zobu
.