Yerliköy Şiiri - Yerliköy Bizimköy

Köyüme şiir yazmadan olur mu?
Doğduğumuz, büyüdüğümüz, çocukluğumuzun geçtiği yer unutulur mu?
Hani bülbül dermiş ya "İlle vatanım, ille vatanım" diye.
-
Sonra serbest bırakınca gitmiş bir çalı dibine konmuş.
Aşağıdaki şiir "BENİM KÖYÜM"e ithafımdır:
Çorum / İskilip / Yerli Köyü'ne
-
Bir sabah erkenden terkettik seni,
Dönüp yine sana geldik Yerliköy,
Yıllar ilerledi, farkettik seni,
Seninle ağladık, güldük Yerliköy
-
Kırlarında yazın kuzu güderdik,
Tohum eker biçer harman ederdik,
Harmanda tarlaya sapa giderdik,
O günlerden mahrum kaldık Yerliköy
-
Arpalar sararsın, buğdaylar başak,
Yüz-yüzelli koyun, bir de boz eşek,
Bir yastık, bir yorgan, yerde de döşek,
Olsaydı yeterdi bildik Yerliköy.
-
Dilerim yavrular çokça büyüsün,
Bebeler beşikte rahat uyusun,
Sen ki İskilip'in Yerli Köyüsün,
Turnalarla selam saldık Yerliköy.
-
Bahar gelip Tekke Çayı coşunca,
İçimizde hasretliği taşınca,
Aydoğan’dan Aculü’yü aşınca,
Seni karşımızda bulduk Yerliköy.
-
Karaoğlan Kırı, Irmak Bucağı,
Kışların soğuğu, yazın sıcağı,
Herkesin tüterdi evi, ocağı,
Dağılıp tarumar olduk Yerliköy.
-
Tekke Çayı geçer gider önünden,
Oturup baktım da Yamaç yönünden,
Çok şeyler değişmiş eski gününden,
Akan yaşımızı sildik Yerliköy
-
Dedem Hacı Osman hayır yapardı,
Bıdık Dedem, Şıpla, Helmi yaşardı,
Hacı Gıdış, Hacı Musa, Nos vardı,
Şimdi geçmiş güne daldık Yerliköy
-
Koca Mıstık derler yiğit adamdı,
Kimseye kötülük etmez; atamdı,
Canımdı, ciğerim benim babamdı,
Kaybettik sarardık solduk Yerliköy,
-
Nerede duracak bilmem bu gemi,
Ölüm olur kaybederim dengemi,
Genç yaşta yitirdik Gülen Yengemi,
Üzüldük, ağladık, kaldık Yerliköy,
-
Toylak, Şehit Tahsin düştü toprağa,
Halil Ağa sanki, benzerdi dağa,
Hamdinin Osman'da ağaydı ağa,
Ölünce kıymetin bildik Yerliköy.
-
Eskiler anlatır Tatlı Kuyuyu,
Azize Bibiyi, Vehbi Dayıyı,
Allah bilir ancak gerçek sayıyı,
Yazmaya kalktıkta sildik Yerliköy.
-
İki Mehmet vardı, kaderi birdi,
Lepid'le, Mehmet Şen; kavak bitirdi,
Bekir Güler "CAN"dı, kaza geçirdi,
Gurbet elde tek-tek öldük Yerliköy,
-
Muhittin, Süleyman, Pine, Hidayet,
Asiyenin Ahmet, Kösenin Ahmet,
İrecebin Osman, Hacı, Kel Mehmet,
Dobilinin Ahmet, Yusufun Ahmet,
-
Eyüp Ağa, Murat Bıyık, Kör Mehmet,
Galip, Ziya, Ocoo, Mahmut, Del'Ahmet,
Hepsine Fatiha, hepsine rahmet,
Okuduk, üfledik, saldık Yerliköy.
-
Kara Mehmet, Koca Osman birazı,
Ali Ağa, Anti, Pantı, Tongaz'ı,
"Dokuuuuz tekbiir ileeee" bayram namazı,
Eski camide de kıldık Yerliköy.
-
Ecel geldi nice kapı kapandı,
Mustafa Bıyık'ta taze fidandı,
Nurullah Demir'le yüreğim yandı,
Günden güne kahır olduk Yerliköy.
-
Bazı günler varki hepsi karadır,
İrfanla Çelebi bizde yaradır,
İpek Efendi'nin yeri buradır,
Şükür dersimizi aldık Yerliköy
-
Yerliköyün ismi Yelli dediler,
Geçen günler zaten belli dediler,
Yaşımı sordum da Elli dediler,
Bizler de ihtiyar olduk Yerliköy.
-
Yanarım ömrüme, yanar ağlarım,
Geçip gitti boşa güzel çağlarım,
Ölüm, ölüm olur kara bağlarım,
Yaşlanıp sonuna geldik Yerliköy
-
(NOT: İnsanları köydeki lakapları ile anıyoruz ama başka türlü de nasıl anlatılır ki? Mesela Dazlak ve Tongaz'ın gerçek ismini bilen bizim köyde kaç kişi vardır? Dazlak = İsmail DEMİR, Tongaz = Hüseyin AKTAŞ. Kelüssük rahmetli de Hüseyin AKTAŞ. Hadi anlatın bakalım şimdi :)) Akrabaları kusura bakmasınlar.)
-
Suat Zobu

.