Cumhuriyetin ilk yıllarında
çok yoksulduk
Kalkınma hamlesi yapmalıydık;
kalkınmalıydık
Bu nedenle
“Yerli malı yurdun malı
Her Türk onu kullanmalı”
Sloganları ile büyütüldük
Tutumluyduk
Sonra; “yorulmanıza gerek yok!
yardım yapalım
sizden işlenmemiş madde alalım
size yapılmışını verelim” dediler
Uyutulduk!
BU öneriyi
kabul etti kimi yöneticiler
Kapattık uçak fabrikalarını
Sümerbank’ı….Etibank’ı…
Aldatıldık..
Denize attık
yerli otomobilin anahtarlarını!
Şimdi
Cep telefonları
Bilgisayar
Her çocuğumuzun elinde
Emeklilerin hali perişan
Kimileri soruyor
“Nee! Emekliler hala yaşıyor mu lan? ”
Binlerce işsiz ortalıkta
Otuz yaşına gelmiş gençler
hala anasının-babasının eline bakmakta
Topraklarımızı
Fabrikalarımızı satarak
alıyoruz teknoloji ürünlerini
üretmeden
ekran karşısında geçiriyoruz günlerimizi
sanki eskiden dikdörtgendi dünya
şimdi diyoruz:
"Küreselleşti dünya! "
Ohhh, ye-iç-yat!
Ne güzelmiş böyle yaşamak!
“Vur patlasın
Çal oynasın!
Bir daha mı geleceğiz dünyaya?
Demem şu ki sevgilim
Yunanistan’ı kurtarırlar ama
Bizim halimiz ne olacak acaba?
.*
Kayıt Tarihi : 4.7.2015 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
04.temmuz.2015-cumartesi Yaşananlar üzerine
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!