Yerli Malı Şiiri - Şeref Sayar

Senin gözünde bir damla yaş görmemek uğrunaydı herşey,
bize sevdiğimizi ağlatmamayı öğütlerdi sevenler,
ve tutkuyla bağlanmayı sevdiklerine,
Hep biz ağlayacak, acıları hep biz çekecektik,
çünkü bu rolü oynamak için gönüllü gelmiştik dünyaya.
Kimse zorlamamıştı bizi bu kadere razı olmaya,
doğduğumuz coğrafyanın hediyesiydi bu bizlere,
sevip sevilmemek, gülemeyip hep ağlamak
ve yaşıyor gibi görünüp aslında hiç yaşamamak.
Ta ilkokul sıralarında başlamıştık ilk derslerine yaşayacağımız hayatın.
Siz diyordu öğretmenimiz yerli malı giyeceksiniz,
diğerleri Avrupadan giysede,
aslında biz zaten yerli malı giyiyorduk,
başka birşey giyecek halimizde yoktu zaten.
Ama malesef yerli malı diye aldığımız ayakkabılarımız,
bir ay demeden yerli malı çamurlara dayanamayıp yırtılıyor.
Yerli malı söküklerimiz oluyordu pantolonlarımızda.
Giydiklerimiz gibi sevdalarımızda, hüzünlerimizde
yerli malıydı işte, ta yüzlerce yıl önce yaşananlar gibi
saf, sade ve gerçek.
Ben sen hiç ağlama isterdim aslında.
Ben bir vatanımı, birde seni ağlarken görmeye hiç alışamadım.
İkinizin yerine hep ben ağlamak istedim.
Ve ben bir sana birde vatanıma delice bir tutkuyla bağlandım.
Ve ben bir seni birde vatanımı hep kaybettim,