sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Atamam ben inek altı, kokuyor pis pis,
Yerim afiyetle peynir, tereyağ, yoğurt oh mis.
Duymak istemem ben tavuk horoz sesi,
Ne güzeldir yumurtalı patates püresi.
Kıyıyorlar kurbanda cânım hayvanlara,
Haftada bir giderim barbekülere, mangallara.
Cahil köylüler hep ölse birden,
Şu ekmek de zamlanmış yine, sahi neden?
Ne güzel binalar yapılır şu ormanlara,
Şehrin havası pis yerleşmeli buralara.
Ah böcek mi o korkarım ben,
Yakıyor ateş yok mu hiç nem?
Kayıt Tarihi : 2.5.2025 21:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!