Buzdan bir yolun yolcusuyduk,
Biz adım attıkça
Yol ayağımızın altından kayıyordu.
Düşmemek için birbirimize tutunduk
Her adım da.
Tutunmalarımıza aşk adını verdik bu arada.
Ne buzlu ,ne taşlı tozlu
Yumuşacık , etrafı çiçekli kırmızı toprakta
Yürüseydik ,yine birbirimize tutunur
Buna da aşk dermiydik bilmiyorum.
Son tahlilde bizi birleştiren buz
Bizi yerle yeksan etti.
Elimiz çömleğimiz de ,
Sevdamız vefat etti...
13.05. 2023 /Denizli
Şule AkşitKayıt Tarihi : 13.5.2023 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!