Yerle Gök Şiiri - Ozan Efe

alt üst oluşlarından
yere iner gök yaydı
hep var oluşlarında
nere biner gök aydı

kim vurulsa ölürüm
aktan karan olurum
yalnızından bulurum
dere siner gök saydı

üstüme söz konunca
dokuzundan onunca
gelişimden sonunca
bere süner gök kaydı

ödümü koparma ha
yaşanası gün daha
yar olmayacak aha
kere diner gök baydı

içimizden bombadır
patlayası cumbadır
dans öncesi rumbadır
sere tüner gök caydı

bir zerdali dalında
sararmışsa alında
ozan efem salında
yerle gök oradaydı

160911denizli