Yerküre Şiiri - İbrahim Küçükkaya

|.
Yaşayamadım
Bana aylak aylak bakan turistleri gördükçe
Aylakmıydım ben oysaki
Aynamı oluverirdi karşımdaki her kimse
Okudum birer birer her felaketi
Her felaket
Surlar inşa etti dizlerime
Koşmaktan usandım
Ama beceremiyorum onca emeği çöpe atmayı
Beceremiyorum
Sınırsız gezginler diyarında sıkışıp kalmayı
Yakıştıramıyorum şu vay halime

||.
Nadide yetişen bir dağ çiçeği arar dururum
Sahi ya
Ne arar bir dağ çiçeği metropolde
Ne arardı huzur
Ne arasın ki
Etraf aylaklarla dolu
Kendinden umudunu kesmiş yüzler
Geçmeyen vakit
Ve vakti öldürmeye yemin etmişcesine bir hiçlik
Oysa ben irkilirim
geçen tüm vakitler ve ölü günlere
Yok yok günler falan da değil
Her saniye
Her saniye beni benden alır
Bak hatta şu anda da irkildim
Evet evet
Tüylerim ürperdi bir an
Yüzümde soludu sanki değil mi
Hafiflemiş gibi
Dilimdeki bazı yaralar

|||.
Ben
Ulus devletler diyarında
Cennet zannettiğim bu cehennem topraklarda
Bir turistle sevişmeyi umdum
Beni benden alacağını anladığım an
İnsanlıktan çıktığımı bildiğim halde
Zihnimi denklemlerle ördüm
Tıpkı bir ulusu örgütlermişçesine