Yerine Geçti Şiiri - İsmail Yiğit

Taş mezar oyulacak yer kalmadı tarlada,
Bir avuç toprak için adam vurur erlerin.
Her mekanda aynıydı, farklı değil burda da,
Zenginde de “Al! ” oldu “Karşılıksız ver! ”lerin.

Her sefer biz kaybettik attığımız reylerle,
Başına bekçi diktik hırsızları feylerin.
Dayı ile Amca geçti, “Saygıdeğer beylerle,
Pürüzlü alından silinen tuz kekremsi terlerin.”

Gah bir şarkı bestesi, gah dildarla, hatırla,
Karac’oğlan, Dadaloğlu, Hacı Bektaş, Yunus’la.
Sevgi yurdu yazılan, aşk kondusu dikilen,
Artık bizli yıllarda para geçen yerlerin.

Derdim büyük Iraz Bacı’m,
Dünden farklı bugün acım.
Yerine mahzun gözler geçti,
Beni zehirlemek için tütün eken ellerin…