yazacak çok birşey yok
demiştim ya, kaleme kağıda gerek yokmuş da
bir çift gamzen olmadan zormuş yazmak güzelim.
ah, o ten, ah, o gamzeler
zarif siyah geceler, girdaplı iki yıldızı
çeker beni içine, çeker de çeker
kaçamıyorum güzelim, bu girdabın içi kan sızı.
kanlı gözlerin ardında durmayan düşünce
düşünmeden nasıl eder insan kim var düşünce
sırlı camların ardı sıra örümcekler üşüşünce
kemiklerden olma dağlar gelecek
gelecek gelecek diye hayvanlar düzüşünce
ölüm için doğmuş çocuklar distopya düşünde
eski çarşılardaki şekerli baharat kokusu
uzanıp göğe baktığım çimenlerin dokusu
kışın yalnızlığı sessizlik içinde haykıran is
kalbimdeki sensizlik denen dal kıran his
kabuklarında bile özgürlüğü çağıran deniz
yetmez seni tarife daha da fazlası güzelim.
beynimin kıvrımlı denizlerinde kayboluşumu
içimdeki suçun ve kuralların fırtınalı oluşumu
hem parmaklıkları hem özgürlüğü özlediğimi
insan olmanın ağırlığıyla şizofreniyi gözlediğimi
annem anlamadı, babam anlamadı, ne de sevgilim
ama dün akşam biri beni anladı
söyle şüphe ettin mi hiç gerçeklikten
sorgula başını kaldırıp zevzeklikten
en dibine hiç düştün mü kupkuru hiçin
söyle beyaz tenin kadar beyaz mı için
kulağına küpe ettiklerin kadar tatlı mı
hayallerin gökdelen mi yada tek katlı mı
yokladım, cebimde intihar notu bulmak zor olmadı
kolaydı, kendimi bildim bileli ceplerim hiç dolmadı
ölmeden önce kalpte filizlenen her bir çiçek solmalı
pek vaktim yok benim, saçlarımı bir başkası yolmalı
hayat dört duvarlı tabutum, üzeri toprak dolmalı
belki o zaman bedenimde bir kaç çiçek açar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!