Yerin Yok Senin... Şiiri - Şair Gülkurusu73

Gönlüme mihmândın ruhuma ferdâ
Billûr bir şûleydin ayn-ı cidârda
Katre katre yaşlar aktı didârda
***Şu gördüğün sûret senin eserin
***Ey gönül bakacak ferin yok senin.

Visali beklerken şen yürek soldu
Heba yakarışlar pelesenk oldu
Geçti aşk çağları, miâdı doldu
***Şu verdiğin mühlet senin eserin
***Ey gönül salacak hârın yok senin.

Kararttı şemsimi baht-ı hiddetim
Gedâya çevirdi zifir hasretim
Ağyâra sevk olsun zûhr-u servetim
***Şu serdiğin illet senin eserin
***Ey gönül yanacak nârın yok senin.

İkrâmın sevdaydı aşkın ziyafet
Gülüşlerin gönle fecr-i zerafet
Şimdi geç otur da nâşımı seyret
***Şu gerdiğin ülfet senin eserin
***Gönül utanacak ârın yok senin.

Her firkat zamansız erkendir bana
Gönlünün köşesi meskendir bana
Kör telâş hiddetle koşarken sana
***Şu yorduğun fıtrat senin eserin
***Ey gönül sevecek yârin yok senin.

İçime bir tomar od attın gittin
Bir kâl-u belada bıraktın gittin
Hani sen mihrâbım, bana aittin?
***Şu vurduğun tokat senin eserin
***Ey gönül çalacak şerrin yok senin.

Ruh-u bizârımda kıyâmet koptu
Nevbahar gönlüme pür şitâ çöktü
Gark oldu nefsime zemberek tortu
***Şu kırdığın kudret senin eserin
***Ey gönül vuracak serin yok senin.

Bu zevâl senindir üstüme atma
Haslet kıyımında ahr-i uzatma
Cümle vebâlleri bana dayatma
***Şu sürdüğün töhmet senin eserin
***Ey gönül gidecek seyrin yok senin.

Beni bırak böyle kendi halimle
Kendimi kahrettim kendi elimle
Son sevda yıkımı son bir kor hamle
***Şu sardığın külfet senin eserin
***Ey gönül edecek cevrin yok senin.

Hakkım helâl etmem bilesin sana
Savurdun yellere saldın hicrâna
Revâ mı böylesi eziyet can’a
***Şu gördüğün ceset senin eserin
***Ey gönül yatacak yerin yok senin.

Şengül Cennet
3-5-09