Zamanla alıştı yürek yokluğa
İçimde sen dolu her yer dağınık
Sabırla alıştı gönül tokluğa
Gönlümde o eski yerin yok artık
Yeni bir sevgili bulmuşsun meğer
İnşallah saçların göklere değer
Pişmanlık duyar da dönersen eğer
Gönlümde o eski yerin yok artık
Mazide kaldı o tertemiz çocuk
Zamana yenildi o mavi boncuk
Açmadan kurudu dalda tomurcuk
Gönlümde o eski yerin yok artık
Kapadım düşlerin penceresini
Tutmadım yalnızlık seceresini
Unuttum sevdanın bilmecesini
Gönlümde o eski yerin yok artık
Kayıt Tarihi : 25.4.2016 21:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Saatcioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/25/yerin-yok-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!