Yerin kulağını çaldılar

Bir zamanlar
Benim, tomurcuklanmış umutlarım
Gözlerimde parıltılar
ve yüreğimde bir deli sevdam vardı.
Seninse, can alıcı gözlerin
İğne gibi sözlerin
ve yerin de Kulağı vardı.

Sonra ben,
Bereketsiz tarlalarda
Hasat görmeyen korkuluklara döndüm
Ben sessiz, etraf sessiz
Ve sen en sessizsin
Eskiden çıt çıkarsam duyardın
Fısıltılarım bile ulaşırdı sana
O zamanlar yer vardı
Ve yerinde kulağı vardı.

Şimdi,
Değişimlere uğradı mevsimler.
Hava değişti, su değişti, yer değişti
Yar değişti.
Ben değişmedim,
Ben hala o eski benim desemde,
Herkes biliyor korkuluk olduğumu.
Ne gözyaşlarımı gören var
Ne fısıltılarımı duyan
Başka şey bulamayan hırsızlar
Yerin kulağını da çalmışlar.