yerin ipeği yırtıldı./taşlar soğudu.
biraz daha hırpalandı gün/soluğumdan
uçurumlar yarattım /
odalara sığmayan akşamlar
ve göğsümde bozulmuş kuş yuvaları…
yerin ipeği yırtıldı./kar dindi.
teyelleyip kışı yakasına ve hüznü
uğultuyla daraldı sokaklar
devinerek alnımın ortasında /
bir gizli sarkaç…
yerin ipeği yırtıldı./ayna kırıldı.
çözüldü sedeften akşamların göğü /
geçmişin kelebi / yanılgılı düş iklimi
yüzümü örseleyen kıraç bir zaman:
ve göğsümde bozulmuş kuş yuvaları…
Mustafa KoçKayıt Tarihi : 29.4.2008 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
've göğsümde bozulmuş kuş yuvaları'
ben de göğsümdeki kuş yuvalarının bozulduğunun farkındayım,
kuş seslerini neden duymadığımı biliyorum artık
bir sabah uyanırsınız
rüyadan..
Günün şiiri için teşekkürler
Günün şiirine yakışan başarılı bir şair.
Gönülden kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (5)