Yerin Hasret Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Bu kadar içimizdeyken
Nasıl olmazsın
Şu koltukta
Şu masada
Öbür odada?
Ya ben seni hep çağırıyorum
Ya bi' şey sormak için
Ya yapamadığım bir şeye yardım et diye.
Yokluğun
Öyle hızlı geliyor ki.
Şurama dağlar oturuyor.
Ya sen gel sen.
Az önce seni yine çağırdım
Boyun uzun olduğu için
Yukarı raftan beş tane tatlı tabağı ver diye.
Yokluğun hiç es geçmedi.
Beş tabağın dördüne acı
Birine hasret konuldu.