Yerin Dolmuyor Şiiri - Güner Kurt

Çok az kenetlenir olduk
Çok az birlikten güç doğurduk
Sanki sonbahar mevsimiydi
Sarı yakraklar gibi savrulduk
Deniz yıldızının kıyıdan kurtarılışı
Karettanın denize ulaşması
Kelebeğin bir kaç günlük hayata
Kanat çırpışını okuduk
Yaşama dair hikayelerinde
Bir şeyler bulduk kendimizden
Tıpkı bizimkilere benzeyen
Yaşanan yaşanacak olan
Daha niceler nicelerinden
Sen gittin sen gittin ya
Gittiğinden beri
Yerin dolmuyor doldurulamıyor
Her geçen gün biraz daha hissettirip
Gönlümüz parça parça parçalanıyor
Pek az sevdayı konuşur olduk
Pek az sevdalara yelken açtık
Yokluğunda anladık ki yerin dolmuyor
Durmasa rüzgar,dinmese dalgalar
Ne yapardık bilinmez
Yokluğunda anıların silinmez
Sen gittin gideli yerin dolmuyor
Hep sayfalar yarım
Yaşanan hep yarım kalıyor